Het kan allemaal veel beter: Rupert Sheldrake: ogen en morfogenetische velden

maandag 12 februari 2007

Rupert Sheldrake: ogen en morfogenetische velden

De Zuid-Afrikaanse bioloog Lyall Watson bestudeerde jarenlang een Japanse apenkolonie. In 1953 ontdekte hij dat een vrouwtjesaap aangespoelde zoete aardappelen afwaste in de zee. Geleidelijk aan kopieerden steeds meer apen dit gedrag. 5 jaar later, toen al zo'n 100 apen dit deden, begonnen opeens alle apen hun aardappelen te wassen. Kennelijk was het getal 100 een kritische massa want kort daarop begon ook de kolonie op naburige eilanden dit gedrag over te nemen.

Rupert Sheldrake -bekend uit de VPRO-reeks ‘Een schitterend ongeluk’ (1993)- verklaart dit gedrag aan de hand van 'morfogenetische velden': atomen, moleculen, kristallen, organen, organismes, maatschappijen, ecosystemen etc. zijn omgeven door (beïnvloedbare) elektromagnetische energiepatronen. Volgens Sheldrake is alles dat leeft met deze velden verbonden.

Sheldrake geeft in zijn boek 'The sense of being stared of' aan dat 90% van de mensen wel eens 'ogen in de rug voelt prikken'. Wie kent het niet: je draait je zonder reden om naar iemand die je op dat moment staat aan te staren? Het Amsterdamse sciencecenter NEMO ontwikkelde hierop de proefopstelling ’Ogen in je rug’. Op basis van 15.000 deelnemers 'voelde' 36 procent van de mannen en 39 procent van de vrouwen ’ogen in de rug prikken’. Kinderen scoren beter dan volwassenen, vrouwen beter dan mannen aldus Nemo (misschien ook omdat mannen vaker naar vrouwen kijken dan omgekeerd?). Onderzoekers van de Ohio State University meenden dat mensen die zich aangestaard voelen vooral de bescherming van een eigen sociale groep missen, aldus Journal of Applied Social Psychology (2002, 32/4).

Wie de theorie van Sheldrake met eigen ogen wil onderzoeken, kan terecht op zijn 'Online Staring Experiment', http://www.sheldrake.org/experiments

Labels: Mens-zijn