Het kan allemaal veel beter

In 1949 viel China Tibet binnen. Tibet werd verplicht om de 'zeventienpunten-overeenkomst' te tekenen voor een 'vredig bevrijd Tibet'. Alleen al in 1959 werden 87.000 Tibetanen omgebracht. De wereldgemeenschap heeft al die jaren gezwegen. Tussen 1966 en 1976 heeft de Culturele Revolutie in Tibet huisgehouden, die daar een zo mogelijk nog destructievere uitwerking had dan in de rest van China. Meer dan 6.000 kloosters zijn vernield, kunstvoorwerpen zijn omgesmolten of verscheept naar Hong Kong en Japan. De Dalai Lama werd tot 'vijand van het volk' verklaard. Meer dan 1,2 miljoen Tibetanen zijn sinds de bezetting door geweld omgekomen, bijna 20% van de bevolking, die inmiddels al meer geïmporteerde Chinezen -7 miljoen!- dan Tibetanen kent. De Dalai Lama ontving in oktober 1989 de Nobelprijs voor de vrede; China heeft daar hevig tegen geprotesteerd.

In de laatste 10 jaar zijn er enkele kloosters herbouwd, onder strikte Chinese controle, voornamelijk om een goede indruk te maken op toeristen en de internationale gemeenschap. Het is de -gescreende en mondjesmaat toegelaten- monniken verboden een foto van de Dalai Lama te bezitten, om veel met de buitenlandse toeristen te praten of om kritiek te uiten op de bezetting van Tibet. Monniken moeten papieren tekenen waarin ze bevestigen dat ze trouw zijn aan het regime en ze moeten eerst op 'heropvoedingcursus'. Hoe mooi Tibet voor de buitenwereld ook is, de vieze Chinese smaak die ik tijdens mijn bezoek in mijn mond kreeg ben ik nog steeds niet kwijt.

http://www.savetibet.org/campaigns/olympics/index.php