maandag 5 februari 2007
Kyoto, milieuwetenschap en mantra's
Nigel Lawson, van 1983-1989 minister van financiën onder Thatcher, twijfelt al jaren openlijk aan het broeikaseffect en is een fervent tegenstander van Kyoto. In november 2006 gaf hij een lezing voor The Centre for Policy Studies: 'The Economics and politics of climate changing, an appeal to reason'. Hij gruwt van 'de' milieubeweging die volgens hem verbanden heeft met anti-Amerikanisme en islam-fundamentalisme.■ Wat we moeten doen met het de dreigende opwarming van de aarde: pas je aan, dat is zonder meer de goedkoopste oplossing.
■ Kyoto: het idee dat als we in de UK een voorbeeld willen stellen, dat de rest van de wereld dan wel zal volgen, is een overblijfsel van het oude unilaterale CND argument dat als we in Engeland afstand doen van nucleaire wapens, de Sovjet Unie en de VS wel zullen volgen.
■ ... de nieuwe religie heet eco-fundamentalisme.
■ Als mensen zich beter voelen als ze een hybride auto kopen en een paar plukjes windmolens zien (hoewel waarschijnlijk liever niet in hun eigen achtertuin), laat ze.
■ Het 1e gevaar is dat de regeringen van Europa, in de meeste gevallen aangevoerd door anti-Amerikanisme (onderschat nooit de mate waarin de afkeur voor President Bush de anti-broeikaseffect-beweging heeft gevoed) zich zo laten meeslepen dat er maatregelen worden opgelegd die ernstige schade toebrengen aan de economie. Het tweede, en meer fundamentele, gevaar is dat de milieubeweging diepgaand vijandig is naar kapitalisme en markteconomie. Maar het 3e gevaar is nog ernstiger. Vandaag zijn we ons erg bewust van het gevaar dat we te duchten hebben van de enorme intolerantie van islamitisch fundamentalisme. Dit kon geen slechtere tijd zijn om onze eigen tradities van rationaliteit en tolerantie af te schaffen, en in plaats daarvan de irrationaliteit van eco-fundamentalisme te omarmen, waar rationeel onderzoek van hun mantra's wordt beschouwd als vloeken.
www.cps.org.uk/cpsfile.asp?id=641
Labels: Milieu
Aanmelden bij Posts [Atom]
