Het kan allemaal veel beter

Gisteren verscheen het Jaarboek 2007 van Amnesty International met daarin een mooi voorwoord van Irene Khan. Khan, geboren in Bangladesh, is -sinds 2001- de eerste vrouwelijke, Aziatische en moslim secretaris-generaal van Amnesty.

■ Mensenrechten – die allesomvattende waarden, universele principes en gemeenschappelijke standaarden die ons zouden moeten verenigen – worden vandaag de dag versjacherd in de naam van veiligheid, net als toen. Net als ten tijde van de Koude Oorlog wordt de agenda gedreven door angst – uitgelokt, aangemoedigd en in stand gehouden door leiders zonder scrupules.

■ Angst gedijt onder kortzichtig en laf leiderschap. Er zijn natuurlijk veel echte redenen om bang te zijn, maar de aanpak die veel wereldleiders hanteren is kortzichtig, ze kondigen beleid en strategieën af die de rechtsorde en mensenrechten uithollen, ongelijkheden vergroten, racisme en vreemdelingenhaat voeden, maatschappijen verdelen en beschadigen, en geweld en nog meer conflicten zaaien.

■ Waarom propageren sommige leiders dan angst? Omdat ze op die manier hun eigen machtspositie kunnen verstevigen, valse zekerheden kunnen creëren en hun verantwoordelijkheden kunnen ontlopen.

■ Angst voedt ontevredenheid en leidt tot discriminatie, racisme, vervolging van etnische en religieuze minderheden en xenofobische aanvallen op buitenlanders en in het buitenland geboren staatsburgers.

■ Vrijheid is niet alleen van toepassing op "informatie" of "ideeën" [die acceptabel worden geacht], maar ook op hen die beledigen, choqueren of verontrusten; dat zijn de eisen van pluralisme, tolerantie en ruimdenkendheid zonder welke er geen "democratische maatschappij"
is (uitspraak Europese Hof).

■ De Amerikaanse regering streeft voortdurend ongebreidelde willekeurige uitvoerende macht na, waarbij de wereld wordt gezien als één groot strijdtoneel voor haar “oorlog tegen terrorisme”: ze ontvoert, arresteert, detineert en martelt verdachten, direct of met de hulp van landen als Pakistan en Gambia, Afghanistan en Jordanië.

Tja, soms bekruipt je echt het gevoel dat we weer in de Middeleeuwen leven.

Labels: Internationaal, Mens-zijn